(reclame)

 

 

14 augustus 2025
GRAHAM FENTON IS OVER THE RAINBOW...

Afdeling jeugdsentiment: het was toch schrikken toen zondagavond 10 augustus tussen pot en pint het bericht binnenliep van het overlijden op 76-jarige leeftijd van de op 29 mei 1949 geboren Graham Fenton, de zanger van Matchbox, de rockabilly rebel from head to toe. Hartaanval tijdens het zwemmen, zo lezen we. We wisten dat ie oud werd en tijdens recente concerten lang niet meer zo vinnig was als vroeger, maar de man die ondanks het feit dat Matchbox begin jaren '80 in de tijd toen de geconfedereerde stars & bars vlag nog lustig mocht wapperen niet de globale impact van een Stray Cats of Robert Gordon had in het kielzog van Britse revival bands als Showaddywaddy en Darts dankzij de hits van zijn Matcbox toch menig jongmens richting rockabilly trok, bleef gewoon zijn ding doen, met of zonder The Original Matchbox of met "lokale bands" als The Lennerockers, The Jungle Tigers, Restless, Darrel Higham & the Enforcers, Black Raven of Don Diego Trio.


Graham Fenton rechts op de foto ten tijde van The Hellraisers

Fenton was de real deal: hij hing begin jaren '60 rond tussen de bikers van het Ace Café, was eind jaren '60 een teddy boy, begeleidde met zijn groep The Houseshakers Gene Vincent tijdens diens twee laatste Europese tours in 1970 en 1971 (en ze namen met hem de nummers Say Mama '71 en I'm Moving On op), en bracht vòòr Matchbox al platen uit met eerst The Houseshakers en dan The Hellraisers. In 1978 werd ie zanger van Matchbox, reeds in 1971 opgericht door Iain Terry, Fred Poke en Jimmy Redhead met als frontman Wiffle Smith die in 1976 zong op hun eerste Charly/Rockhouse LP Riders In The Sky. Na de LP Settin' The Woods On Fire uit 1978 wordt de groep getekend door major Magnet Records, wat in 1979-1980 resulteert in verschillende hits: de Freddie Cannon cover Buzz Buzz A Diddle It, Rockabilly Rebel, Midnite Dynamos en de Crickets cover When You Ask About Love (1980). Matchbox, met Fenton in zijn uniform van een zuidelijke soldaat, kwam op televisie (Toppop!) en stond in de boekskes, waardoor wij zelfs het Duitse tienerblad Bravo met koppen als "der Matchbox sanger ist ein rebel" begonnen te kopen - toegegeven, ook omdat James Dean er vaak in stond en er regelmatig een blote borst te zien was. De Matchbox LP’s en singles werden echter steeds meer pop, en omdat niets eeuwig blijft duren viel de groep uit elkaar. Fenton trad op en nam op met Gene Vincent's van onder het stof gehaalde Blue Caps, richtte in 1989 met nieuwe muzikanten Wild Bob Burgos Graham Fenton's Matchbox op met wie hij verschillende albums uitbracht, en in 1995 kwam de originele groep opnieuw bij elkaar, tot op heden te boeken. In april 2024 speelden ze nog op 45 jaar Rocking Rebels in Asten!


Graham Fenton ging met iedereen op de foto, dus ook met uw hoofdredacteur in 2011

Graham Fenton kept rockin' everywhere he went, om Rockabilly Rebel nog maar eens te parafraseren, was zeer benaderbaar, ging met iedereen op de foto en vertelde graag verhalen over vroeger en over zijn groot idool Gene Vincent. Daarnaast was hij een gentleman en bezat hij de gave om je onmiddellijk het gevoel te geven dat je een vriend was. Maar bovenal was hij een professional: hij dronk een glas en deed wat ie moest doen: de hits en Gene Vincent zingen. See you over the rainbow, sir, en doe Gene de groeten.

 

14 augustus 2025
AFSCHEID VAN CONNIE FRANCIS

Ze heeft nog even mogen meemaken dat haar Pretty Little Baby uit 1962 op haar 87ste een hit werd, maar lang heeft dat helaas niet geduurd: op 16 juli overleed Concetta Rosa Maria Franconero, geboren op 12 december 1937 en wereldberoemd als Connie Francis, niet de rockendste zangeres uit de jaren '50, maar zeker de veelzijdigste. De feiten zijn immers wat ze zijn: meer dan 100 miljoen verkochte platen, meer dan 70 albums, opnames in vijftien talen waaronder Duits (niet minder dan 122 nummers, onder meer duetten met Peter Kraus), Spaans, Italiaans, Yiddisch en Hebreeuws (de LP Sings Jewish Favorites in 1960), Zweeds, Frans, Japans en zelfs Nederlands (Someone Else's Boy werd Jij Bent Niet Van Mij), zong de zang in voor Tuesday Weld in de film Rock Rock Rock (1956) en voor Freda Holloway in de film Jamboree (1957), speelde zelf mee in de beach films Where The Boys Are(1960), Follow The Boys (1963) en When The Boys Meet The Girls (1965), nam in 1964 de country duet LP Sing Great Favorites op met Hank Williams Jr, en had een relatie met Bobby Darin waar haar vader niet mee akkoord ging. Francis zou later zeggen dat niet trouwen met Darin de grootse fout uit haar leven was. Zelf was ze vier keer getrouwd, maar slechts één van die vier huwelijken hield het langer dan één jaar vol - zeven jaar om exact te zijn, en er kwamen géén kinderen uit voort.

Connie Francis werd vanaf eind jaren '40 door haar familie klaargestoomd om het te maken in de showbusiness en leerde het vak via talentenjachten. Haar debuutsingle Freddy / Didn't I Love You Enough verscheen in 1955 en na een tiental flops brak ze in 1958 internationaal door met Who's Sorry Now. Ook Everybody's Somebody's Fool waarmee ze in 1960 de eerste vrouw werd die de top van de Billboard Hot 100 haalde, Where The Boys Are, Stupid Cupid, Lipstick On Your Collar, My Happiness, Vacation, Many Tears Ago en Among My Souvenirs werden de soundtrack van een tijdperk waaraan in 1974 een eind kwam toen ze werd verkracht in een motelkamer waarna ze wegzonk in een depressie. De medicijnen die ze daarvoor nam veranderden haar in een zombie en na een aantal psychiatrische opnames werd de diagnose bijgestuurd tot post-traumatische stress. In 1984, het jaar waarin ze na een zelfmoordpoging in een coma belandde, verscheen haar autobiografie Who's Sorry Now. Vijf jaar later zou ze opnieuw gaan optreden en opnemen tot ze in 2018 afscheid nam van de bühne. Ze werd op 2 juli 2025 opgenomen in een ziekenhuis met een longontsteking en hevige pijn na een heupbreuk. 't Is een cliché, maar zoals Connie Francis maken ze ze niet meer.